Een week lang met alleen maar vrouwen werken aan vrouwelijk leiderschap bij het Strozzi Institute. Ik was nieuwsgierig of ik daar heel blij van zou worden. Na zaterdagavond afscheid te hebben genomen van iedereen is de conclusie: ja. Wat een bijzondere en krachtige week! Het is lastig om op papier te zetten wat ik heb mee gemaakt in deze week. Hieronder lees je dingen die op komen borrelen.
Eigenwaarde, vertrouwen en zelfrespect
Hoe creëer je in 6 dagen transformatie in je leiderschap, blijf je gecentreerd onder druk en ben je in staat om in emotioneel en stressvolle situaties kansen te zien en elkaar te versterken? Ik ben best kritisch met betrekking tot trainingen en trainers maar ben onder de indruk van de kwaliteit en de opbrengsten van deze week. Bijzonder om de veranderingen tussen het begin en het eind van de week bij iedereen te zien.
Alles was erop gericht om te werken aan eigenwaarde en te ontdekken wat je los moet laten om die te versterken. Hoe kan je keuzes maken die goed zijn voor jezelf, de groep en het grotere geheel? De algemene thema’s die daarbij naar boven kwamen waren:
- durf ik in mijn kracht te staan
- mag ik vertrouwen op mezelf
- durf ik ergens voor te staan en het risico voor afwijzing onder ogen te zien
- kan ik mezelf laten zien en kwetsbaar opstellen
- hoe zorg ik eerst voor mezelf en dan pas voor anderen
Jezelf, het team en de groep
Gedurende de week hebben we in teams gewerkt. Elke dag was een persoon uit de groep de leider. De druk in het programma werd dagelijks opgevoerd. De tijdslijnen werden steeds strakker, de opdrachten uitdagender en de emotionele druk opgevoerd. Hoe hou je daarin jezelf staande, versterk je elkaar in je team en zorg je dat alles in de groep goed blijft functioneren?
Natuurlijk zat ik in het beste team… 😉 De kracht van ons team was een duidelijk teamcommitment met als basis veiligheid, verbinding en eigenwaarde. Daardoor creëerde we vanaf het begin openheid voor:
- wat voor ons persoonlijk belangrijk was
- wat we van elkaar nodig hadden als situaties uitdagend waren
- het delen van emoties en persoonlijke ervaringen
- het aanspreken van elkaar op afspraken die we gemaakt hadden
Bijzonder om te ervaren hoe snel dat een band tussen ons heeft gecreëerd. En hoe we elkaar daardoor konden ondersteunen in onze individuele processen. ‘We have your back’, was een van onze gevleugelde uitspraken. En zo voelde het ook. Als de situatie emotioneel of lastig was voelde ik altijd de steun van mijn team achter me. Daardoor werd het makkelijker om de steun en waardering van mijn teamleden toe te laten en me kwetsbaar op te stellen.
Power with en kwetsbaarheid
Wat voor mij de grootste thema’s en ’take-aways’ waren: hoe zet ik mijn kracht effectief in en hoe kan ik anderen toe laten om me te helpen.
Een van de dingen die we deden voor somatic opening was het werken met pads. Omdat ik nogal sterk ben met de pads zorg ik altijd dat ik met andere krachtige mensen werk. Dat lukte hier niet en het interessante was dat juist het werken met minder krachtige mensen me het meeste heeft geleerd. Ik moest werken met vrouwen met veel minder fysieke kracht en zelfs angst voor mijn kracht. In eerste instantie baalde ik daarvan. Want hoe kon ik nou werken aan mijn eigen dingen als ik me niet volledig kon laten gaan?
Het patroon waar ik dan in stap is dat ik het dan voor de ander doe en mijn eigen behoefte naar de achtergrond plaats, me minder krachtig maak. Die neiging had ik nu ook. Zeker toen ik tegenover iemand stond waarbij ik in de eerste ronde de angst in haar ogen zag. Het bijzondere was echter dat in de 4e en laatste ronde ik voluit kon gaan en zij mijn kracht kon houden. Ik was verbaasd en vroeg haar wat er was veranderd. Ze vertelde dat door de connectie die ik maakte het voor haar mogelijk was om mijn kracht te gebruiken om zichzelf sterker te maken.
Door te zorgen voor een goede verbinding met iemand kan je je kracht volledig inzetten en zet je daarmee de ander ook in haar kracht. Power against wordt dan power with!
In lijn met het bovengenoemde patroon kan ik ook heel goed voor anderen zorgen. Heb oog voor wat er bij iedereen gebeurd en check in als ik het gevoel heb dat mensen het moeilijk hebben. De keerzijde is dat ik mezelf daarbij afsluit voor zorg van anderen over de dingen die met mij gebeuren. ‘Nee hoor, het gaat wel goed’, is mijn manier om te zeggen dat ik wel voor mezelf kan zorgen.
De feedback die ik daarover kreeg is dat mijn teamleden het daarom lastig vonden om met me te verbinden. Echte verbinding ontstaat pas als je ook kan delen en mensen voor je kan laten zorgen. Aan het eind van de week kwam er veel verdriet en pijn naar boven. Het lukte me om dat te laten zien en het er te laten zijn. En hoewel het in het begin lastig was het toe te laten, was het bijzonder om de zorg en ondersteunen van mijn team en de anderen met wie ik veel deelde te mogen ontvangen.
Voor echte verbinding moet je warmte naar buiten en naar binnen kunnen laten stromen. Tweerichtingverkeer is essentieel.
Nieuwe vrienden voor het leven
Wat een kracht en verbinding ontstaat er als je met mensen kan delen wat er belangrijk voor je is, voor de ‘sake-of-what’ je dingen doet en daar samen aan kan werken. Ik heb hele bijzondere en krachtige vrouwen mogen ontmoeten en in 6 dagen tijd vriendschappen voor het leven gelegd.
Women power rocks!
Wat vindt jij het verschil of je zoiets doet in een gemengde groep of een groep met alles vrouwen?
Levert het meer of juist minder op?
Goeie vraag Pedro. We hebben het daar tijdens de week ook over gehad. Onze uitkomst van de discussie en ook mijn mening: beide groepen, dus mannen en vrouwen, blijken hun eigen specifieke thema’s te hebben.
Bij mannen gaat het om mag ik mijn angst en verdriet laten zien, mag ik andere mannen aanraken, mag ik zwakte laten zien. Bij de vrouwen gaat het meer om het mogen hebben van kracht, eerst zorgen voor jezelf en vertrouwen op eigen kunnen en waardigheid. In dat opzicht waren we het er over eens dat een week met hetzelfde geslacht heel waardevol was en voor en bepaalde energie zorgt.
En er was een duidelijke ‘maar’. Want uiteindelijk zullen we het in deze maatschappij gezamenlijk moeten doen. In werk, gezin en vriendschappen. Dus het leek ons essentieel om het daarna samen te brengen. Zodat na het volgen van SOEL voor mannen óf vrouwen je een SOEL kan doen waarin we integreren en op zoek gaan naar gedeeld en gelijkwaardig leiderschap. Ben benieuwd naar jou ideeën over je vraag!