En dan opeens weer die momenten dat je aan alles twijfelt: is het wel goed genoeg? Ben ìk wel goed genoeg? Heb ik echt iets te bieden? Afgelopen week zat ik behoorlijk in de dip. Ik ben in de afrondende fase van mijn boek Je hoofd te lijf. Al twee jaar mee bezig en in november staat de presentatie gepland. Eindelijk… En hoewel Je hoofd te lijf, met hulp van heel veel lieve mensen, steeds beter wordt, was daar opeens die interne criticus. En die zag het even niet meer zitten. Al die uren werk die (nu) niets opleveren, die me achter mijn bureau houden, zorgen dat ik niet ‘aan het werk’ ben. ‘Misschien moet je maar weer gewoon een vaste baan nemen! Jij ondernemer? Je kunt dat helemaal niet!’
Angst voedt de interne criticus
Wat te doen met die interne criticus? Wanneer moet je er naar luisteren en wanneer saboteert hij wie je wilt zijn en wat je wilt doen? Vragen waar niet een eenduidig antwoord op te geven is. Toen ik bij mezelf te rade ging waarom die interne criticus weer van zich liet horen, kwam ik uit bij angst. Angst rondom 3 thema’s. Veiligheid: ben ik wel in staat om mijn inkomen te verdienen met wat ik nu doe? Verbondenheid: ben ik geen roepende in de woestijn, hoort iemand mij? Eigenwaarde: wie ben ik nu helemaal en heb ik überhaupt wel iets te bieden?
Angst zet ons onder druk. En als we ons bedreigd voelen, wordt de amygdala, ons ‘gevarencentrum’ geactiveerd. Je wilt jezelf in veiligheid brengen en grijpt terug op patronen die vertrouwd en veilig lijken. Wat ik het liefste wilde doen? Terug in een vaste baan met leuke collega’s en een stabiel salaris aan de eind van de maand. Maar daarmee geef ik dus ook een deel van mezelf op. Dat stuk wat vrijheid zoekt, dat creatief wil zijn, wil voelen dat ik in sync ben in wat ik doe en wie ik ben. Dus wat te doen?
Je hoofd te lijf
Je hoofd te lijf… Ik heb er twee jaar aan gewerkt. Moet ik wat ik heb opgeschreven niet weer eens in de praktijk brengen? Luisteren: naar mijn lijf en naar mijn hoofd. Ik luister wat de interne criticus te vertellen heeft. Hoe brengt die me uit balans? Welke beperkende overtuigingen liggen daaronder? Door mijn aandacht naar mijn lijf te brengen, word ik me bewust welke reacties het daar oproept. Ik merk dat ik mezelf kleiner maak. En minder ruimte durf in te nemen. Ik voel hoe ik mijn hart sluit, me minder zichtbaar wil maken. Door contact te maken met wat ik belangrijk vind en wat ik neer wil zetten, voel ik hoe het patroon dat door de angst wordt opgeroepen me daarin beperkt.
Werk aan de winkel!
Na een nacht goed slapen, start ik de volgende ochtend weer met mijn oefeningen. Door het harde werken waren die naar de achtergrond geraakt. Dus hup, voor dag en dauw weer in de hardloopkleren. Trainen van mijn uithoudingsvermogen. Belangrijk om vol te houden en door te zetten. Mijn jo ontdoe ik van het stof en oefen de afspraak met mezelf in de jo-kata. In de kata werk ik aan het openen van mijn borst en het innemen van ruimte. Staan waar ik voor wil staan. Ik voel de ruimte in mijn lijf groter worden. Mijn zelfvertrouwen neemt weer wat toe, net als het geloof in wat ik doe.
Ik stuur die ochtend gelijk een aantal acquisitie-mailtjes de deur uit en bel klanten die ik heb gecoacht om te horen hoe het met ze gaat. En ik verbeter de laatste puntjes in Je hoofd te lijf. Zo, die kan naar de designer!
Fijne dag!
Karin
Wil jij de eerste zijn die Je hoofd te lijf in handen krijgt?
Dat kan!!
De voorverkoop is gestart!!
Bestel nu het boek en krijg het persoonlijk overhandigd tijdens de boekpresentatie. (waarschijnlijk 20 november)
Bestel nu!
Wil jij meer in sync zijn? Kom kennismaken!
Je lijf is essentieel is om dat te bereiken.
Kom dat ervaren tijdens de kennismakingstraining Krachtig!
Karin Karis zet mensen duurzaam in beweging.
Haar insteek: van je hoofd naar je lijf!
Karin is expert op het gebied van embodied leadership. Leren waarbij je lijf de essentie is. Zij gelooft dat leiderschap ontstaat door bewust en actief richting te geven en verantwoordelijkheid te nemen voor de keuzes die jij in je leven maakt.
Door onze houding en manier van bewegen te veranderen,
veranderen we de omgang met onszelf en de mensen om ons heen.